In 2001 nam ik voor het eerst een hond in huis. Omdat ik graag een hond wilde waar ik mee kon werken werd het een Border Collie, Jack. Ik begon met de puppy cursus en de jonge honden cursus. Toen Jack een jaar was ging ik behendigheid doen met hem. Jack was een hele lieve maar moeilijke hond, hij wilde het liefst auto's en fietsers drijven. Ik kwam in aanraking met het schapendrijven en vond dit prachtig om te zien en te doen. Jack vond het ook geweldig maar hij was een hond die voor mij als beginner moeilijk te handelen was.

In 2003 trainde ik met Jack bij een schaapsherder die een nestje had liggen en werd daar verliefd op een kleine zwarte pup en zo kwam Lynn bij  ons. Lynn was mijn schaduw, zo'n verschrikkelijk lief en makkelijk hondje. Met haar was het heerlijk om op het veld te staan. Helaas kreeg Lynn last van artrose en Jack had problemen met zijn rug waardoor we in 2011 besloten onze schapen weg te doen. Begin 2016 hebben we Jack moeten laten inslapen, hij is bijna 15 jaar geworden.

Omdat Lynn al problemen had met haar gezondheid is halverwege 2016 Kenzie bij ons gekomen. Lynn is in januari 2017 overleden. Ik hoopte met Kenzie het schapendrijven weer op te kunnen pakken maar Kenzie heeft letterlijk en figuurlijk 2 gezichten. Ze is echt een knuffeldoos en ligt het liefst op schoot maar bij de schapen is het een monstertje. Ik heb het schapendrijven met Kenzie uiteindelijk opgegeven en ben met haar gaan frisbeeën. Dit was echt een schot in de roos. We vinden het geweldig om dit samen te doen. 

In 2018 is Cayden bij ons gekomen, zowel wij als Kenzie waren gelijk verliefd op hem. Hij begon met 10 weken Kenzie al te drijven dus het schapendrijven zat er goed in. Met Cayden is het met veel hulp uiteindelijk gelukt om weer plezier te krijgen in het schapendrijven. We genieten er samen enorm van. En frisbeeën vind hij ook wel heel erg leuk.

Onze honden:

Waarom ben ik dit gaan doen?

Na een burn-out in 2018 vroeg ik mezelf vaak af wat ik nou eigenlijk wilde doen. Ik wist dat ik graag iets met honden wilde doen maar ik wist niet wat. Kenzie kreeg in 2020 problemen met haar rug en voor het eerst kwam ik bij een dierenfysiotherapeut terecht. Tijdens haar afwezigheid kwam ik in contact met iemand die hondenmassage deed. Ik vond dit zo mooi om te zien dat ik me erin ben gaan verdiepen en in 2021 begonnen ben bij Kynomassage in Dorst met de opleiding Kynologisch Masseur Basis. Na mijn examen gehaald te hebben heb ik mij direct ingeschreven voor zowel de opleiding Kynologisch Masseur Gevorderd als de opleiding Kynologische Sport Masseur, zo enthousiast was ik. In mei 2022 heb ik beide opleidingen positief afgerond.

Wat het met me doet:

Ik vind het zo mooi om te zien wat massage voor een hond kan doen maar ook dat de hond precies aangeeft wat je wel en niet mag doen én wat hij prettig vindt. Maar ook voor mezelf  is het heerlijk om met een hond in de massageflow te komen. Ik zeg altijd dat het een vorm van mediteren is, masseren in rust en in communicatie met de hond. Dat is echt het mooiste wat er is.